8 najdziwniejszych ras psów, które ciężko spotkać na ulicy
Istnieje wiele ras psów, a każda z nich jest wyjątkowa na swój sposób. W tym artykule skupimy się jednak na tych, których wyglądowi raczej daleko do normalności. Te dziwne psy sprawiają, że mamy na ich punkcie totalną obsesję. Koniecznie daj znać, która dziwne rasy psów spodobały ci się najbardziej! Oto najdziwniejsze rasy psów!
Dziwne psy, które ciężko spotkać na ulicy:
Owczarek węgierski puli to pies pasterski pochodzący z Węgier. Odznacza się dość oryginalnym wyglądem, a niektórzy uważają, że przypomina mopa.
To średniej wielkości pies o dość oryginalnym wyglądzie. Jest pokryty obfitym i falistym włosem, który ma tendencje do filcowania się. Występuje w umaszczeniu białym, czarnym, czarnym z szarym lub rdzawym nalotem oraz płowym z czarną maską.
W wieku około 9 miesięcy u psów tej rasy zaczynają tworzyć się charakterystyczne sznury. Należy rozdzielać je przy skórze – dzięki temu umożliwiamy psu wentylację skóry.
Tych czworonogów raczej się nie kąpie, ponieważ ich całkowite wyschnięcie trwa bardzo długo. Jeśli jednak ktoś się na to zdecyduje, najpierw powinien osuszyć psa ręcznikiem, a później dokładnie wysuszyć go suszarką. Nie wolno zostawiać sierści mokrej, ponieważ mogłaby spleśnieć.
#2 Komondor
Dziwne psy? To z pewnością komondor! Jest to kolejna rasa z Węgier, która z wyglądu przypomina mopa. Jej przedstawicieli dawniej wykorzystywano głównie do pilnowania stada bydła.
Są to duże psy o charakterystycznym wyglądzie. Ich sierść poskręcana jest w sfilcowane sznurki, które przypominają dredy. Taka szata stanowi doskonałą izolację zarówno przed wysokimi jak i niskimi temperaturami. Umaszczenie komondorów jest białe z odcieniem kości słoniowej.
Psów tej rasy się nie czesze. Raz na jakiś czas dredy należy jednak rozdzielać od skóry. Szczeniakom w wieku 8 miesięcy trzeba porozdzielać sfilcowaną sierść na sznury.
Komondory kąpie się bardzo rzadko, ponieważ ich wysuszenie jest niezwykle kłopotliwe i długie. Po kąpieli sierść tych psów schnie nawet do 3 dni! Najlepiej jest więc robić to partiami.
Źródło: vetstreet.com
Jest to średniej wielkości pies, który wyglądem przypomina owcę. Posiada gęstą i puszystą sierść, która ma tendencję do kręcenia się. Występuje w umaszczeniu jednolitym niebiesko-popielatym, niebieskim podpalanym, piaskowym oraz wątrobianym.
Jest psem, który bardzo silnie przywiązuje się do członków swojej rodziny i lubi przebywać blisko nich. Dobrze dogaduje się z dziećmi.
Pomimo niepozornemu wyglądowi potrafi być również uparty, niezależny i zadziorny. Jeśli zostanie sprowokowany przez innego psa, może obudzić się w nim wilk. Ze względu na silny instynkt łowiecki, należy uważać na jego kontakty z mniejszymi zwierzakami.
Źródło: nieuwehond.nl
Jest to mały pies o szorstkiej sierści, trójkątnych uszach oraz dużych i czarnych oczach. Na pyszczku włos tworzy charakterystyczne wąsy oraz bródkę. Gryfoniki brukselskie występują w umaszczeniu czarnym, czarno-brązowym oraz czarnym podpalanym.
Jest to wesoły, łagodny i przyjacielski piesek, który bardzo silnie związany jest z członkami swojej rodziny. Uwielbia przebywać blisko człowieka i nie najlepiej radzi sobie z samotnością. Dobrze dogaduje się z dziećmi i jest dla nich wspaniałym towarzyszem do zabaw.
Psa tej rasy należy raz w tygodniu czesać oraz trymować 3-4 razy w roku. Pierwszy zabieg trymowania przeprowadza się, gdy szczeniak ma około dwóch miesięcy. Kąpie się go jedynie w miarę potrzeby,
Gryfonikowi belgijskiemu po jedzeniu należy oczyszczać brodę, gdyż resztki pożywienia mogą się do niej przyczepiać. Oczy tych psów mają tendencję do łzawienia, w związku z czym trzeba regularnie przemywać je za pomocą specjalnych środków. Nie należy zapominać o przecieraniu bruzdy nosowej solą fizjologiczną.
Źródło: pinterest.com
Jest to jedna z najstarszych istniejących ras psów. Powstała w czasach przed naszą erą w górach Afganistanu. Dawniej psy te wykorzystywano do polowań na lisy, wilki i gazele, a także do pilnowania zwierząt stadnych.
Charty afgańskie odznaczają się długą, jedwabistą sierścią, która może występować w różnych umaszczeniach. Psy te posiadają długą grzywkę na głowie oraz krótki ogon zwinięty w pierścień.
Jest to pies o silnym charakterze, którego dość trudno ułożyć. Z tego względu psy te potrzebują doświadczonych i konsekwentnych opiekunów. Charty afgańskie tolerują dzieci, ale mogą mieć skłonności do dominowania nad innymi zwierzakami.
Długa sierść charta afgańskiego wymaga regularnego czesania, strzyżenia oraz mycia. Przy wyczesywaniu szczególną uwagę należy zwrócić na uszy oraz ich okolice. Przy jedzeniu pies tej rasy powinien mieć związane uszy, ponieważ w innym przypadku wylądują w misce.
#6 Borzoj
Jest to sporych rozmiarów pies o smukłej sylwetce. Co więcej, jest jedną z najwyższych ras świata. Posiada długą i falująca sierść, która występuje w umaszczeniu białym, złotym, czarny, szarym, czerwonym, pręgowanym, łaciatym oraz płaszczowym.
Ze względu na silny instynkt myśliwski należy uważać na jego kontakty z mniejszymi zwierzętami. Od szczeniaka warto również uczyć go posłuszeństwa, ponieważ może mieć tendencje do gonienia zdobyczy. Trzeba być więc ostrożnym na spuszczanie go ze smyczy na otwartym terenie.
Pies tej rasy wymaga codziennej dawki ruchu – nie wystarczą spacery. Chart rosyjski musi się wybiegać. Niestymulowany fizycznie może stać się trudny do życia.
Źródło: flickr.com
Według teorii mastify neapolitańskie pochodzą od bojowych psów rzymskich. Dawniej służyły jako zwierzęta pociągowe oraz służbowe.
Jest to duży pies o masywnej budowie. Jego skóra jest gruba i luźna. Na głowie oraz szyi znajdują się liczne fałdy. Sierść mastifa neapolitańskiego jest gładka, krótka i twarda. Psy osiągają wagę od 60 do 70 kg, a suczki od 50 do 60 kg.
Jest to pies o silnym i dominującym charakterze – z tego względu wymaga doświadczonego i konsekwentnego opiekuna. Nie ma jednak skłonności do zachowań agresywnych – cechuje się bowiem opanowaniem i zrównoważeniem.
U psów tej rasy może wystąpić dysplazja stawów – aż 44% mastifów neapolitańskich cierpi na tę chorobę.
Jeśli chodzi o dziwne psy, to nie może zabraknąć tutaj tej rasy. Są to psy, które na większej części swojego ciała nie posiadają sierści. Owłosienie najczęściej występuje na głowie, kończynach oraz ogonie. Skóra tych psów może występować w różnych umaszczeniach, np. szarym, czarnym oraz łaciatym.
Jest to zdrowa i odporna rasa. Należy jednak pamiętać, aby chronić te psy przed zimnem oraz upałami. Na czas niskich temperatur najlepiej jest zaopatrzyć je w ciepłe ubranko. Latem nie wolno pozwalać im zbyt długo leżeć na słońcu, gdyż ich skóra mogłaby ulec poparzeniu.
Zaleca się, aby kąpać te psy raz na trzy tygodnie w delikatnym żelu. Po kąpieli nagiego psa meksykańskiego warto posmarować balsamem nawilżającym, a latem kremem z filtrem UV.
Zobacz także: Najpiękniejsze rasy psów o białym umaszczeniu
