Znany fotograf Tim Flach w swojej książce pt: „Zagrożone” dzieli się owocami wieloletnich podróży, podczas których miał okazję obserwować z bliska życie zagrożonych wyginięciem gatunków zwierząt. Był niemal wszędzie. Przemierzył lasy, sawanny, morza polarne oraz wielkie rafy koralowe. Efektem jego wędrówki po świecie są niesamowite zdjęcia zwierząt i ekosystemów, które z powodu zmian klimatycznych i przeludnienia wkrótce niestety mogą zniknąć z powierzchni Ziemi. Przyjrzyj się uważnie, bo wkrótce te stworzenia mogą przejść do historii…
#1 Łuskowiec leśny
To egzotyczne zwierzę zamieszkuje lasy tropikalne od Senegalu po Kenię i Zambię. Łuskowiec białobrzuchy jest zagrożony wymarciem od 2008 roku. Od 2014 roku gatunek uznaje się za krytycznie zagrożony. Oznacza to, że jeśli nie zostaną wprowadzone w życie specjalne środki ochronne, to liczebność tego gatunku może spaść o 30–50% w ciągu najbliższych 10–20 lat.
#2 Lemur Katta
Lemury katta można znaleźć głównie na suchych terenach otwartych oraz w lasach w południowej części Madagaskaru. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) określiła ten gatunek jako zagrożony, gdyż jego populacja spadła do około 2000–2400 osobników. Jest to szokujący spadek o aż 95% od roku 2000. Czynnikami prowadzącymi do zmniejszania się ich populacji jest utrata siedlisk, polowania i nielegalny handel zwierzętami.
#3 Nosacz sundajski
Małpa występuje endemicznie na wyspie Borneo w Azji Południowo-Wschodniej: w Indonezji, Brunei i Malezji. Występuje najczęściej w pobliżu rzek, obszarów przybrzeżnych, lasów namorzynowych i bagien. Gatunek jest zaklasyfikowany jako zagrożony wyginięciem. Liczba osobników zmniejszyła się o 50% w ciągu ostatnich 36-40 lat. Jednym z głównych powodów są polowania, ponieważ mięso małpy jest powszechnie wykorzystywane w medycynie chińskiej. Obecnie nosacz występuje tylko w obszarach chronionych i wyznaczonych rezerwatach.
#4 Rokselana złocista
Żyją w południowych i środkowych Chinach. Są nazywane śnieżnymi małpami, ponieważ preferują obszary wysoko położone tj. 1,6 - 3,2 km n.p.m. Głównym składnikiem diety małp są porosty, które najczęściej można spotkać na pniach obumarłych drzew. Niestety ścinanie ich przez ludzi powoduje, że zwierzęta tracą dostęp do pożywienia i drastycznie maleją ich siedliska. Największą populację tych małp można znaleźć w Narodowym Rezerwacie Przyrody Wanglang w Chinach.
#5 Panda czerwona
Gatunek ten znajduje się na Czerwonej Liście IUCN i posiada status skrajnie zagrożony, ponieważ pozostało już mniej niż 2500 osobników. Populacja czerwonych pand we wschodnich Himalajach zmniejszyła się o 40% w ciągu ostatnich 50 lat.
Ich głównym zagrożeniem są inne drapieżniki, zwierzęta domowe oraz wylesianie skutkujące utratą siedlisk. Co więcej, w południowo-wschodnich Chinach nadal prowadzone są polowania na pandy czerwone.
#6 Trzewikodziób
Trzewikodziób zamieszkuje tropikalne bagna w Afryce Środkowej i Wschodniej. Jego głównym składnikiem pokarmowym są ryby dwudyszne. Dziób w kształcie buta sprawia, że ptak jest wyjątkowo zręcznym wędkarzem. Niestety ptak jest bardzo wrażliwy na obecność człowieka. Wystarczy, że ktoś pojawi się w pobliżu jego gniazda, a ptak więcej już do niego nie wróci. Ich liczebność nie przekracza 5000-8000.
#7 Tamaryna dwubarwna
Tamaryna dwubarwna żyje na ograniczonym obszarze w brazylijskich lasach deszczowych Amazonii, a także na północ od Manaus, stolicy stanu Amazonas w Brazylii. Gatunek jest zagrożony wyginięciem ze względu na niszczenie jego naturalnych siedlisk. Ponadto, istnieje silna międzygatunkowa konkurencja między dwoma odmianami tamaryny, co dodatkowo pogarsza liczebność populacji.
#8 Sęp brunatny
Obszar ich siedlisk obejmuje Afrykę Środkową i Południową. Żyją na sawannach i lasach, gnieżdżąc się na drzewach w pobliżu osad ludzkich. Żywią się głównie zwłokami martwych zwierząt i odchodami. Liczebność tego gatunku sępów drastycznie maleje. Główne przyczyny takiej sytuacji to: zatrucia, polowania, utrata siedlisk i degradacja ich.
#9 Ryś iberyjski
Ryś zamieszkuje południowo-zachodnią część Hiszpanii, a jego głównym obszarem występowania są góry. Ryś iberyjski to najbardziej zagrożony gatunek kotów na świecie. W 2002 roku było tylko 100 osobników. Dzięki działaniom naukowców obecnie żyją 404 osobniki. Dla porównania na początku XX wieku było około 100 000 rysi iberyjskich. Głównym powodem zmniejszania się populacji były polowania, których zabroniono w latach 70.
#10 Motyle z gatunku danaus plexippus
Ten niezwykły motyl żyje w Ameryce Północnej. Każdego roku migruje z północnych i środkowych stanów oraz południowej Kanady na Florydę i do Meksyku. Motyle spędzają tam zimę ze względu na bardziej sprzyjający klimat. Przyczyną wymierania gatunku jest powszechne stosowanie herbicydów. Obecnie motyl jest pod ścisłą ochroną i istnieje szansa, że jego populacja zostanie odtworzona.
#11 Niedźwiedź polarny
Niedźwiedź polarny zamieszkuje obszary Arktyki i znajduje się na Czerwonej Liście IUCN. Liczba osobników w 2015 roku wahała się od 22 000 do 31 000. W ciągu najbliższych 35 lat spodziewany jest znaczny spadek populacji niedźwiedzi polarnych. Zmiana klimatu, zanieczyszczenie środowiska spowodowane m.in. wydobyciem ropy i gazu oraz wolne tempo rozmnażania sprawiają, że niedźwiedzie są wyjątkowo zagrożone wyginięciem.
#12 Bieługa
Można je znaleźć w basenie Morza Kaspijskiego, Azowskiego i Czarnego, skąd migrują w górę rzek w czasie tarła. Chociaż w przeszłości bieługa była dość powszechnie występującą rybą, obecnie jest gatunkiem zagrożonym. Główną przyczyną są wzmożone połowy w celu pozyskiwania kawioru. Obecnie ryba jest pod ścisłą ochroną. Zabijanie jej i handel nią są zabronione.
#13 Małpożer
Tego ptaka można znaleźć tylko i wyłącznie w lasach na Filipinach. Jest to największy orzeł świata pod względem długości skrzydeł i narodowy ptak Filipin. Małpożer zaliczany jest do gatunków zagrożonych wyginięciem, a główną przyczyną takiego stanu rzeczy jest wylesianie. Za zabicie tego ptaka grozi 12 lat więzienia i wysokie grzywny.
#14 Suhak stepowy
Suhaka stepowego można spotkać w Kazachstanie, Uzbekistanie, Turkmenistanie, Rosji i Mongolia. W 2002 roku IUCN dodał go na listę gatunków zagrożonych wyginięciem. Spadek populacji spowodowany jest głównie kłusownictwem (z powodu ich rogów) oraz chorobami zakaźnymi. Źle na populację suhaka wpływa także znaczna zmienność klimatyczna. Ostre zimy z silnymi wiatrami oraz śnieżycami uniemożliwiają dotarcie do zasypanej śniegiem trawy.