Psi seniorzy – jak powinno się o nich dbać?

Kiedy psiak ma za sobą dynamiczne szczenięctwo i nieco bardziej statyczny okres dojrzałości, przychodzi kolej na „psią emeryturę”. Na tym etapie, ze względu na inne potrzeby, wymaga on stałej obserwacji i częstszych kontroli weterynaryjnych. Umożliwiają one nie tylko szybsze wykrycie wielu schorzeń, ale również poprawę komfortu życia psiego seniora. Na co jeszcze należy zwrócić uwagę, kiedy czworonóg osiągnie sędziwy wiek?

Dieta psa podstawą dobrego samopoczucia

Sposób żywienia psów, podobnie jak u ludzi, to podstawa świetnej kondycji. Bogata w najważniejsze składniki dieta umożliwia prawidłowe funkcjonowanie całego organizmu, poprawia pracę poszczególnych narządów oraz sprawia, że zwierzak ma zdecydowanie więcej energii. Dieta psiego seniora powinna być zatem ułożona tak, aby zostały w niej uwzględnione następujące wymagania:

Mniejsza kaloryczność posiłków (szacuje się, że im starszy pies, tym mniejsze zapotrzebowanie na energię).

Obecność protein w karmie, które wzmacniają mięśnie i poprawiają kondycję.

Wysoka zawartość kwasów omega-3, mających pozytywny wpływ na pracę nerek.

Brak niezdrowych wypełniaczy, podbijających smak karmy, która powinna bazować wyłącznie na zdrowych i naturalnych składnikach.

Z uwagi na schorzenia, które mogą dotknąć psiego staruszka, warto poprosić o gotowy jadłospis dietetyczny lekarza weterynarii. Często bowiem zdarza się, że czworonóg będzie wykazywał większe zapotrzebowanie na konkretne witaminy i wartościowe składniki z uwagi na kiepską perystaltykę jelit, nieprawidłowe funkcjonowanie układu moczowego czy osłabienie układu kostno-stawowego.

Psi manicure, czyli przycinanie pazurków

Zwieńczeniem psich łapek są pazury, które na wcześniejszych etapach życia najczęściej ścierają się samoistnie podczas zabaw i energicznych spacerów. W późniejszym okresie może być jednak potrzebne regularne przycinanie, dzięki któremu nie będą one przeszkadzały w codziennych aktywnościach. Wielu specjalistów nadmienia, że pierwszym sygnałem do przeprowadzenia tego zabiegu są dobrze rozpoznawalne kroki pupila na podłodze – jeśli zatem opiekun słyszy charakterystyczne stukanie, to znak, że należy zająć się pazurami czworonoga. Nieco łatwiej mają właściciele psów z jasnymi pazurami (wtedy bowiem dużo łatwiej odróżnić macierz od łożyska) – w przypadku ciemnej ich barwy nieco trudniej je zidentyfikować, więc niezbędna może okazać się pomoc weterynaryjna.

Zadbane zęby, oczy i uszy

Wiele starszych pupili boryka się z dolegliwościami narządów słuchu i wzroku, a także stanami zapalnymi dziąseł. Właśnie dlatego każdy opiekun powinien zwracać szczególną uwagę na ich stan, aby ograniczyć psiakowi nieprzyjemne objawy.

Zęby – jeśli czworonożny przyjaciel już w okresie szczenięctwa był przyzwyczajony do systematycznego czyszczenia zębów, ich samodzielna pielęgnacja także nie powinna stanowić problemu. We wszystkich pozostałych przypadkach dobrą alternatywę stanowić będą naturalne gryzaki, a także zabiegi weterynaryjne, polegające na ściąganiu zalegającego kamienia.

Uszy – podstawowe zabiegi pielęgnacyjne z powodzeniem może wykonać każdy opiekun. Należy jednak pamiętać, że zabronione jest bezpośrednie wlewanie wody do uszu zwierzaka! Czyszczenie powinno opierać się jedynie na delikatnym przetarciu nawilżoną gazą zewnętrznych warstw uszu.

Oczy – regularne oczyszczanie oczu z zalegających wydzielin za pomocą specjalistycznych preparatów weterynaryjnych jest szczególnie ważne w przypadku ras brachycefalicznych, których anatomiczny układ sprzyja ich odkładaniu. Warto jednak wykonywać tego typu zabiegi pielęgnacyjne także w przypadku pozostałych ras.

Poprawiające koncentrację treningi umysłowe

Choć wielu opiekunów nie zdaje sobie sprawy z tego, że zaniki pamięci i demencja mogą dotykać psiaki, to czworonożni seniorzy są również narażeni na tę chorobę. Właśnie dlatego warto postawić na treningi umysłowe, które umożliwią poprawę koncentracji u psów w podeszłym wieku (ciekawe pomoce treningowe można dostać np. tutaj https://www.naszezoo.pl/imiona-dla-psow-spis-alfabetyczny). Co zatem zaproponować pupilowi, aby zbytnio go nie forsować i zachęcić do umysłowej aktywności?

Zgadywanka – ta prosta aktywność polega na przygotowaniu trzech kubeczków i smakołyka. Opiekun musi ukryć niespodziankę pod jednym z nich i zmotywować czworonożnego przyjaciela do jej odszukania.

Nazywanka – Zadaniem opiekuna jest rozłożenie kilku zabawek (np. w jednym pokoju), a następnie nazywanie ich i wydawanie komendy „przynieś”. Nagrodą za poprawnie wykonane polecenie może być ulubiony kąsek.

Chowanka – do tej zabawy nie potrzeba żadnych rekwizytów. Polega ona na chowaniu się opiekuna i odnajdywaniu go przez psa.

Starość psa nie wiąże się z brakiem aktywności i rozleniwieniem. Wręcz przeciwnie! Mimo że ukochany czworonóg potrzebuje dłuższego odpoczynku, częstych kontroli weterynaryjnych i powtarzania rutynowych badań, nie trzeba rezygnować z codziennych aktywności. Warto natomiast pamiętać o tym, że powinny one być dobrane do jego kondycji oraz możliwości i zwieńczone wartościowym posiłkiem, który doda psu energii i uzupełni deficyt kaloryczny.